Plaga XXI wieku

Dość długo żyję na tym świecie. Do tej pory przeżyłam i 68 rok i stan wojenny. Polowanie za jedzeniem na kartki, Udało się przetrwać. To co się dzieje obecnie jest tragiczne i prawdziwe.

Było niebezpiecznie w okresie ptasiej grypy, przetrwaliśmy. Czy teraz uda nam się wytrwać, przeżyć? To czas weryfikujący nasze podejście do życia. Z przykrością obserwuję społeczeństwo, które ignoruje wszelkie zalecenia, przestrogi.

Wprowadzono stan wyjątkowy. Czy to czegoś nas nauczy. Rozpowszechnia się zalecenie zostania w domu. Ma to zmniejszyć kontakty w celu wyeliminowania zakażenia koronawirusem. I co pokazują media? Pikniki, party na 200 osób, grupowe spacerki na świeżym powietrzu.

Z jednej strony nie można się dziwić skoro nasi rządzący przynajmniej na początku deklarowali, że kraj jest przygotowany na tą epidemię, szpitale zabezpieczone w sale dla chorych, łóżka, respiratory. Z relacji opublikowanych w mediach gdzie wypowiadają się lekarze czy pielęgniarki wiem że to mija się z prawdą. Pracuję w służbie zdrowia i stąd nie mam powodu nie wierzyć tym relacjom. To prawda. Nikt nie szkolił personelu, brak podstawowych środków do dezynfekcji, rękawiczek, masek.

W chwili gdy piszę tą notkę w Polsce jest zarażonych 439 osób z tego 5 osób już zmarło. A rządzący myślą o majowych wyborach. W samej Warszawie było bodajże 107 czyli 1/4 wszystkich zakażonych. A to znaczy, że Warszawa jest epicentrum choroby.

Dlatego ja ze swojej strony i jako mieszkanka Warszawy, jako polka i jako kobieta dojrzała czyli w grupie ryzyka proszę o przestrzeganie zasad, które są pierwszym krokiem do uniknięcia zakażeń.

Nie wychodzimy z domu, nie kaszlemy innym w twarz, myjemy często ręce, nie robimy żadnych party. Jeśli sami nie mamy możliwości zrobienia zakupów poprośmy osoby zaprzyjaźnione. Unikajmy dużych skupisk ludzi. To wszystko sprawia, że jesteśmy nerwowi, zestresowani. To co z czym mamy obecnie do czynienia jest naprawdę groźne. Być może mam większą znajomość jako pracownik służby zdrowia.

Pamiętajmy jednak o najważniejszym.OD NAS ZALEŻY ABY NIE ROZPRZESTRZENIAĆ WIRUSA, NIE JESTEŚMY NIEŚMIERTELNI, CHCEMY DOŻYĆ CZASU KIEDY ZOBACZYMY NASZE DZIECI I WNUKI JAK SOBIE RADZĄ W DOROSŁYM ŻYCIU. A WIĘC DAJMY IM TĄ SZANSĘ.