Moda tunezyjskich dziewcząt

Moda i seksowność w ubiorze i sposobie zachowania:

różnica w mentalności polsko – tunezyjskiej.

Opowiada IwaTunis

     Tunezyjczycy lubią być modni, chętnie ubierają się w drogie, markowe ubrania a ci, których na to nie stać, szukają tanich, ale modnych rzeczy w ciucholandach. Wygląd tunezyjskiej ulicy jest bardzo zróżnicowany, młodzież wygląda podobnie jak na ulicach Warszawy czy Rzymu aczkolwiek z pewną różnicą: część dziewcząt ze względów religijnych wybiera chustę i dłuższe, nieobcisłe rzeczy.

     Kobieta w pewnym wieku, gdy jest ”przyzwoicie ubrana” jest bardziej elegancka – ale na wyciąganie takich wniosków potrzeba mi było kilkanaście lat przeżytych w Tunisie.

W Tunezji kobieta w średnim wieku, jeśli ma już nastoletnie czy dorosłe dzieci, przeważnie wtedy decyduje się na zawoalowanie, czyli przywdzianie stroju praktykujących muzułmanek: długie suknie z długim rękawem, założenie chusty, i co za tym idzie, rezygnacja z makijażu i malowania paznokci. A jeśli nie praktykuje religii, to ubiera się raczej skromnie: dłuższe luźne rzeczy, dyskretny makijaż i fryzura.

     Uważa się, że w tym wieku to już nie wypada nosić się jak nastolatka, roznegliżowana czterdziestka to wstyd dla rodziny i brak szacunku dla dorastających synów, sąsiadów, itp. Oczywiście u siebie w domu kobiety ubierają się na luzie, szczególnie, gdy jest gorąco, zakładają krótsze kiecki bez rękawów, ale gdy tylko jakiś obcy mężczyzna pojawia się na horyzoncie, od razu zarzucają na ramiona dłuższą koszulę czy chustę. Tutaj normalna kobieta (żona i matka) nie pije alkoholu. Oczywiście są kobiety, które postanowiły nie przejmować się takimi konwenansami, ubierają się bardzo swobodnie, ale spotykają się z powszechną, społeczną dezaprobatą, a nawet otwartą, niewybredną krytyką, określa się je jako „takie lepsze”.

     Wśród znajomych, rodzin i przyjaciół nie ma zwyczaju flirtowania, podrywania czy innych żartów o podtekście seksualnym – jak to często bywa w Polsce. Obowiązuje tutaj przede wszystkim respekt dla żony i męża. Nie ma potrzeby bycia seksownym za wszelką cenę, a mąż ceni sobie skromność i powściągliwość żony w kontaktach z innymi. A żona, jeśli chce i potrafi, może to nadrobić w domowych pieleszach, w zaciszu swojej sypialni.

W Tunezji nawet młodzi mężczyźni wolą skromne dziewczyny, gdy myślą już poważnie o żeniaczce. Dziewczyny obserwujące zachodni styl życia, w obcisłych, krótkich bluzkach odsłaniających pępek, bywalczynie nocnych lokali są dobre jako "dziewczyny do chodzenia”, ale bardzo rzadko bierze się je pod uwagę jako kandydatki na żony. Nawet, jeśli dziewczyna tego typu się podoba, to męska duma i ambicja nie zniosłaby złośliwych komentarzy kolegów i rodziny, że najprawdopodobniej nie będzie pierwszy.

     Wielu młodych kawalerów zabrania swoim dziewczynom noszenia na codzień krótkich spódniczek, bluzek odsłaniających ramiona czy dekolt, są zbyt zazdrośni, nie mogą pogodzić się, że ktoś inny może „skorzystać” z oglądania wdzięku ich oblubienic. Często dochodzi do bójek, gdy ktoś zbyt nachalnie patrzy na nieswoją dziewczynę.