Roczne rozliczenie

Role się odwróciły, Michaś uczy mnie Makareny

mam młodego przystojnego trenera

     Na wieczyste mam, zaraz po niedzieli wpłacam i mam czyste konto fiskus chce czegoś od nas – wiadomo podatek. Ale i Urzędy Gminne oczekują na wpłatę za wieczyste użytkowanie terenu. Ale co tam. Z Ale sama przed sobą rozliczam się ze swoich działań, myśli cholera wie czego jeszcze.

     Mówią, że jak się rok zaczyna tak tez kończy. A guzik prawda. Zaczęło się od nieszczęsnego upadku po wyjściu z Instytutu na Ursynowie. Deszcz czy słota, termin wyznaczony trzeba iść. A że padał deszcz to przejechałam się na tą część ciała co najbardziej wystaje za plecami. Tu akurat upadek nie przyniósł szkód za to bardzo ucierpiał mój łokieć. Oj bolało. Płakała Jagódka jak dziecko. Trudno jak się jest gapą i nie widzi schodka przed oczami to taki skutek. Do śmiechu mi nie było bo rozwaliłam sobie bark po drugiej stronie. Poszedł w ruch laser i rehabilitacja. Masz babo placek. Nie poddaję się tak prędko. Wcale nieźle sobie wymyśliłam żeby pokazane ćwiczenia stosować w ….. tańcu.

     Nie uwierzycie – skutek rewelacyjny, łapka nie boli, zimowe oponki z łańcuchami zmniejszają się i jest super. Nie powiem – mózgownica pracuje, a ja mam z tego niezłą radochę i ubaw w rodzinie. Niech sobie myślą co chcą, nic złego nie robię. W końcu status emeryta nie ogranicza mnie w działaniu. W każdej możliwej sytuacji, w święta, na spacerze, będąc z wizytą u rodziny a nawet siedząc przy lapku poddryguję sobie w tym muzyki. Ostatnio przez mojego nowego zięcia zostałam obdarowana muzyką kubańską.

     Największy ubaw ze mnie mają chyba w osiedlowym sklepie. Zawsze do kasy są kolejki, a ja czekając na zapłacenie zakupów oczywiście słucham muzyki. Ostatnio to był chyba kierownik zmiany (przed świętami) uśmiechał się do mnie. W pewnym momencie przyszedł do kasjerki siedzącej przy kasie za mną. Nie byłabym sobą, zadałam mu pytanie: czy Pan się śmieje ze mnie i uśmiecha do mnie. Nie wiem czy z grzeczności ale dowiedziałam się, że uśmiech bym mi przeznaczony. Wow. Niech i tak będzie.

     Rok się kończy, stare onetowe blogi „ulepszone”, ja swój przeniosłam dzięki alElli na nową platformę i jest ok. Zapomniałam wspomnieć o internetowym adoratorze aż z Anglii. „Miłość” trwała krótko i skończyła się wielką aferą. Ale i tak randkuję na skype z …... takim jednym przystojniakiem. Podsumowując rok uznaję za udany, bez chorób, bez większych stresów. Czekam na przydział miejsca w sanatorium, planuję wyjazd do mojego ukochanego kraju, może jakieś spotkanko się kroi??????

     Ostatnio niemal wykrzyknęłam na głos EUREKA – po licho się wnerwiać na innych, odpowiadamy sami za siebie. Jak nam ktoś zrobi przykrość najlepiej to zlekceważyć, ale w tym wszystkim zachować umiar, honor, godność a przede wszystkim kulturę.
Wszystkim blogerkom, blogerom życzę z nowym Rokiem oby był nie gorszy niż mijający.